Potencijalni pravci migracija tipa grad-grad u Vojvodini

Apstrakt

Za stanovništvo Vojvodine se može reći da pokazuje karakteristike podetape kasne demografske tranzicije koju odlikuje stagnacija mortaliteta na niskom nivou, lagani pad stope nataliteta, rast broja starijih osoba itd. Za ovu podetapu vezana je i četvrta razvojna faza migracionih kretanja u kojoj dolazi do izraženih migracija iz jednog grada u drugi i unutar područja istog grada. Cilj ovog rada je da utvrdi osnovne karakteristike potencijalnih migracionih kretanja stanovništva Vojvodine ka velikim gradovima u regionu, pre svega prema Novom Sadu kao ekonomskom, političkom i kulturnom centru. Formiran je uzorak od 2.000 ispitanika sa teritorije Vojvodine i sprovedena je anketa u 15 najvećih gradova regiona. Podaci su obrađeni primenom metoda deskriptivne, inferencijalne i multivarijantne statističke analize (korelacija ranga i MDS analiza). Osnovni zaključci do kojih se došlo su: da se u Vojvodini potvrđuju teorijske postavke teorije tranzicione migracije, da veličina grada nije jedini opredeljujući faktor za preferencije potencijalni migranata i da je Novi Sad daleko najpoželjnija destinacija ka kojoj teži oko 40% stanovništva u regionu starosti između 20 i 40 godina, što će u narednoj dekadi predstavljati velike urbane, ekonomske i socijalne probleme, kako za Novi Sad, tako i za sredine iz kojih imigranti budu dolazili.